دوش آگهی ز یار سفرکرده داد باد          من نیز دل به باد دهم هر چه باد باد

کارم بدان رسید که همراز خود کنم            هر شام برق لامع و هر بامداد باد  

در چین طره تو دل بی حفاظ من                 هرگز نگفت مسکن مالوف یاد باد

امروز قدر پند عزیزان شناختم                   یا رب روان ناصح ما از تو شاد باد

خون شد دلم به یاد تو هر گه که در چمن           بند قبای غنچه گل می‌گشاد باد  

از دست رفته بود وجود ضعیف من             صبحم به بوی وصل تو جان بازداد باد

حافظ نهاد نیک تو کامت برآورد                        جان‌ها فدای مردم نیکونهاد باد

سلام

سلام دوستان ....  بذار ببینم حالا چی بگم ........

هیچی

خوب یه چندتا عکس بذارم بهتره از هیچیه چطوره؟

دیدی چه باحال

اینو ببین

بچه رو اینجوری میگیرن یادبگیرین براتون خوبه

همین جوری بیاد پایین دیگه بلند نمیشه

این خانم یادش رفته می خواسته عکس بگیره.......

بله اینم از این چه کارای بلده .حالا چه جوری رفته بالا من نمی دونم.

حالا هرکی دوست داره بیاد اینجا رانندگی کنه خیلی حال میده فقط ماشینش از خودتون نباشه

پدر

تقدیم به پدرم

در فراق تو ننالم، گرچه درمان من است

زان که نالیدن خلاف عهد و پیمان من است
عهد بستم تا تو را از یاد خود دیگر برم
لیک نتوانم که عشق تو همان جان من است
من تو را از عمق جان می خواهم اما سود چیست
از وجود تو فقط یادتو ازان من است
گفتمت زین پس مرا کافر بدان ای بی وفا
چون ندانستی که عشقت دین و ایمان من است
کاش می دانستی آن روزی که رفتی از برم
روز مرگ خاطراتم،روز پایان من است ...

یاد خدا

خواهان تو هرقدر هنر داشته باشد                   اول قدم آن است جگر داشته باشد

 جز گریه ی طفلانه ز من هیچ نیاید                  دیوانه محال است خطر داشته باشد

با ما جگری هست که دست دگران نیست        از جرات ما کیست خبر داشته باشد؟!

اینجا که حرام است پریدن ز لب بام                 رحم است بر آن مرغ که پر داشته باشد

تیغ کرم تو بکند کار خودش را                         هر چند گدای تو سپر داشته باشد

در فضل تو امید برای چه نبندم                       جایی که شب امید سحر داشته باشد

چون شمع سحرگاه مرا کشته ی خود کن        حیف است که گریان تو سر داشته باشد

بگشای در سینه ی ما را به رخ خویش             شاید که دلم میل سفر داشته باشد

می گریم و امید که آن روز بیاید                        بنیاد مرا سیل تو برداشته باشد

رحمت به گدایی که به غیر تو نزد روی               هرچند که خلق تو گهر داشته باشد

خورشید قیامت چه کند سوختگان را                در شعله کجا شعله اثر داشته باشد؟

ما را سر این گریه به دوزخ نفروشند                  حاشا که شرر هیزم تر داشته باشد

ما حوصله ی صف کشی حشر نداریم               باید که جنان درب دگر داشته باشد

ما را به صف حشر معطل نکن ای دوست          هر چند که خود قند و شکر داشته باشد

دانی ز چه رو زر طلبیدم ز در تو                       چون وقت گدا قیمت زر داشته باشد

ما   در تو گریزیم ز گرمای قیامت                      مادر چو فراری ز پسر داشته باشد

جز گریه رهی نیست به سرمنزل مقصود           هیهات که این خانه دو در داشته باشد

عدلش نرود زیر سوال آن شه حاکم                  گر چند نفر را به نظر  داشته باشد 

گفتی که بیایید ولی خلق نشستند                  درد است که شه سائل کر داشته باش

دریاب مرا که بی تو هیچم

*امیدوارم که واقعا بنده درگاهش باشیم*