انتظار

کی شود در ندبه های جمعه پیدایت کنم

گوشه ای تنها نشینم تا تماشایت کنم

مینویسم روی هر گل نام زیبای تو را

تا که شاید این شب جمعه ملاقاتت کنم

هر سحر با یاد تو ، در گریه ام میخوانمت

تا به کی از سوز دل ناله ز هجرانت کنم

چشمهای خسته ام بارد ز هجرانت عزیز

آنقدر بارم ز دیده تا که پیدایت کنم

هر دم از نو می شمارم عقده های خویش را

تا به کی از پشت در آهسته نجوایت کنم

بیقرارم مهدیا از بهر دیدار رخت

تا به کی از مادرت زهرا (س) تمنایت کنم